Ek was "home alone" hierdie naweek gewees so daar was lekker tyd om my blog op datum te bring! Herrie is Donderdagoggend vroeg saam met die skool Parys toe vir die MBA Olympics - dis 'n jaarlikse byeenkoms waar 2000+ studente van MBA skole in Europa teen mekaar deelneem. Hertzog het krieket, volleyball, dodge ball en petanque (sy enigste ervaring in laasgenoemde was by Kubu Eiland in die panne...) gespeel. Nogals snaaks, ek sien nou van die foto's wat iemand op Facebook gesit het en Herrie is die enigste wit gesiggie in die krieketspan gewees, die kwota speler :-)
Ons was vir Paasnaweek in Belgie en het in Brussels, Brugge en Antwerpen gedraai. Ek het mos in 2006 vir 'n jaar in Brussels gewerk en dit was heerlik om vir Herrie te wys waar ek gewerk, gebly en gekuier het! Min van my vriende was daar want meeste van hulle was vir Paasnaweek na hul families toe maar dit was heerlik om al die lekker tye te onthou en herleef.
Tydens ons eerste middag in Brussels het ek vir Herrie gaan wys waar ek gewerk het en ons het soos oudergewoonte frites by Maison Antoine op Place Jourdan gekoop en in Parc Leopold gaan eet. Daar word beweer dat Maison Antoine die beste frites in Belgie maak en die 45 minute wag was die moeite werd.
Maison Antoine se frites in Parc Leopold
My ou kantoor in Avenue du Maelbeek
Ons het so draai deur Brussels gestap en verby die parlement, die paleis, 'n paar mooi tuine en die Mercedes House gestap. Dis vreemd, toe ons net in Brussels by die stasie aankom het ek dadelik vir 'n kaart gevra maar toe ons eers in die pad val was dit asof ek nooit daar weg is nie en sommer vinnig het my voete weer die ou pad wat ek altyd saam met kuiergaste gaan stap het gevind!
Parlement
Herrie dink hulle het die straat na hom vernoem...
Badenhorste met die paleis se tuin in die agtergrond
Mercedes House
Ons het my Spaanse vriendin Arantza ontmoet vir 'n biertjie by Cafe Belga en het daarna aan eg Belgiese kos gesmul by VolleGas.
Saam met liewe Arantza by VolleGas
Saterdagoggend is afgeskop met my destydse "breakfast on the go" wat ek altyd oppad werk toe gekoop het: 'n warm croisant en vars lemoensap! Hierdie was 'n regte egte toeriste dag en ek't vir Herrie na al die besienswaardighede gevat wat mens moet sien om te kan se jy was in Brussels.
Die atomium, Grand Place, Mannekenpis en St Hubert Galerie was op ons oggendprogram.
Die atomium is 'n reuse yster molekuul wat opgerig is vir die wereldtentoonstelling in 1958, hy is 102 meter hoog en elkeen van die sfere weeg 2400 ton!
Atomium
Daar is twee stories wat die rondte doen oor hoekom die klein brons mannetjie wat op 'n hoek staan en piepie soveel toeriste lok! Een is dat die Mannekenpis opgerig is om mense te herinner aan 'n groot brand wat Brussels verwoes het en mense was so desperaat en hulpeloos dat kinders selfs gehelp het om die vuur te blus met enige iets moontlik. Die ander storie is dat die seuntjie van 'n baie gesiene man weggeraak het en die hele dorp is gevra om te help soek. Hy't aangekondig dat 'n beeld opegerig sal word sodra hulle die seuntjie opspoor, minwetend hy gaan staan en piepie en nie erens kniel en sy gebedjies se of dapper sy man staan en veg teen die koue soos Rageltjie de Beer nie!
Mannekenpis in die agtergrond
Quiche was op die spyskaart vir middagete by een van my gunsteling plekkies.
Gedurende die middag was ons in die Grand Place, ons het 'n gedeelte van die "comic strip" gestap, ons het na die Sint-Michiels Kathedraal gaan kyk en ek't vir Herrie gewys waar ek gebly het in 2006! Ek weet nie of julle weet nie, maar TinTin en die Smurfs is beide Belgies.
Grand Place
Comic Strip
Sint-Michiels Kathedraal
My ou huis in Avenue Emile Max
Na 'n lekker pot vol mossels het ons 'n draai by Jannenkepis gaan maak (ja, sy is die vroulike weergawe) en is toe na Delirium... meer vir die ervaring as vir die bier! Arme Herrie hoor nou al 5 jaar lank by my van hierdie kroeg wat te alle tye 2000 biere waarborg en hulle het 'n Guinness Record vir die meeste verskillende biere op een perseel gewen - 2004! Die merkwaardige ding van die Belge is dat elke tipe bier in sy eie glas bedien word en Delirium is altyd so besig so stel julle die stoorkamer voor waar 2000 tipes bier en hulle glase gestoor word!
Mossels!
Jannekenpis
Herrie wys die Suid Afrikaanse biere op Delirium se spyskaart uit
Klapperbier!
Ons het Sondag by 2 van my ou vriende, Natacha en Nicolas en hul kroos, gaan ontbyt eet. Hulle het letterlik verdubbel vandat ek hulle laas gesien het - nie in grootte nie maar wat getalle betref :-)
Brussels is sinoniem met wafels, bier, mossels, frites en sjokolade en toe ons elkeen van daai boksies kon tiek het ons op die trein gespring na Brugge.
In Brugge was daar nog bier en mossels, 'n mooi Grote Markt, blomme, nou straatjies...
Grote Markt in Brugge
Bier in sy spesiale glas en die nouste straat in Brugge
... maar wat aan Brugge haar sjarme verleen is die water!
Kyk mooi (of vergroot selfs deur op die foto te dubbelkliek), ek het nie die foto geneem vir die mooi blomme nie maar vir die hond wat daar in die vensterbank sit asof hy betaal word!
Ek moet weereens vir Tripadvisor bedank wat ons na 'n restaurant met die lekkerste steak en ribs gelei het! Hierdie boertjies was so bietjie uitgehonger vir vleis en In't Nieuw Museum se kos was hemels. Een van Herrie se Griekse vriende van RSM, Nikos en sy meisie, Effie het saam met ons gaan smul.
Oppad huistoe het ons bietjie deur die pragtige strate gewandel en met al die toeriste in die kooi het Brugge in 'n sprokieswereld verander!
Brugge wanneer almal gaan slaap het...
Maandagoggend stap ons 'n laaste draai deur Brugge en besluit spontaan om in Antwerpen af te klim oppad huistoe.
Daar is 'n oulike storie oor die naam, Antwerpen. Hulle vertel dat daar 'n reus was wat tolgeld van almal gevra het wat die rivier oorsteek en as jy weier om te betaal is jou hand afgekap en in die water gegooi. Die naam kom van die Vlaamse woorde "hand werpen".
Grote Markt in Antwerpen
Buiten die Grote Markt lok Antwerpen se indrukwekkende stasie ook baie toeriste. So ook die Onze Lieve Vrouwekathedraal en kasteel. Ander redes hoekom mense hierdie stad kom besoek is vir inkopies in die mooi ou geboue (tot Herrie se groot vreugde was die winkels almal toe want dit was Paas-Maandag) en vir diamante, maar ons het liewer nie gaan kyk nie want my man is weer student en ek is 'n huisvrou! Nie dat ek kla nie, inteendeel, ek dink ek geniet die huishen speel eintlik 'n bietjie te veel ;-)
Onze Lieve Vrouwekathedraal en die mooi stasie
Kasteel en mooi winkels
Ek skryf sommer baie binnekort oor al ons pret tydens Koninginnedag...
Soos julle weet was ek en Herrie vir 'n week in Rome... dit was tussen sy male se eerste en tweede kuier in Holland om presies te wees, maar daar was soveel opwindende naweke tussen in dat ek nou eers tyd kry om vir julle te vertel van ons week daar.
Die eerste snaakse ding van ons trip het Maandagoggend 04h30 in Rotterdam gebeur toe ons stasie toe stap om 'n bus lughawe toe te neem. Ons het besluit om so saam-saam aan ons sak te dra want daai wieletjies raas so vroeg in die oggend en ons sou 'n paar ongelukkige bure gehad het. Oppad stasie toe hoor ons 'n klomp jolige ouens wat reg deur Sondagnag gekuier het al van ver af aankom en een van hulle wat op sy eie stasie was (pun intended) stop dood voor my en Herrie waar ons met die "duffel bag" tussen ons om die hoek gesukkel kom en se benoud vir sy palle: "er is zeker een lijk in"!
Nadat ons in Rome aangekom en ons "lyk" by die hotel gaan aflaai het, het ons die strate ingevaar en sommer op ons eerste dag al vinnig na die Colosseum, Pantheon, Fontana di Trevi en Spanish steps gaan kyk.
Colosseum
Pantheon
Herrie gooi 'n munt in Fontana di Trevi
Spanish steps
Net vinnig vir die maats wat nog nie in Rome was nie, die Pantheon is amper 2000 jaar gelede gebou as 'n tempel vir alle gode van Antieke Rome en is tot vandag toe die grootste "unreinforced" beton koepel in die wereld. Bo in die middel van die koepel is 'n gat wat die enigste bron van lig was in die ou dae en op die vloer van die Pantheon is klomp klein gaatjies waardeer die reen wat deur die gat in die dak val kan dreineer.
Fontana di Trevi is 'n baie bekende fontein in Rome en die legende is dat elke besoeker wat 'n munt in die fontein gooi verseker weer na Rome sal terugkeer. Hulle skat dat daar daagliks 3000 Euro in die fontein gegooi word en die geld word gebruik om 'n supermark vir behoefdige mense in Rome (en glo my daar is BAIE van hulle) te subsidieer!
Na 'n glasie vino en 'n lekker pizza het ons die Palatine Hill en Roman Forum verken. Dis ongelooflik om te sien hoe daar tot vandag toe nog elke dag nuwe opgrawings in Rome gedoen word en hulle rykdom van geskiedenis en "artifacts" steeds groter word! Dis blykbaar ook die rede waarom daar net 2 metro lyne in Rome is want elke keer wat daar gegrawe word aan 'n derde lyn ontdek hulle nog oudhede.
Palatine Hill en die Roman Forum
Oppad huistoe na 'n heerlike bord pasta is daar vinnig weer by Fontana di Trevi verby gestap om te sien hoe hy in die aand verlig is...
Hoogtepunte van die volgende dag was 'n toer van die Colosseum, die Typewriter, middagete by Piazza de Navona, die engele brug na Castello Saint Angelo en aandete saam met die Van der Merwes en die ongelooflike uitsig oor Rome van hulle hotel af.
Colosseum
Palatine Hill van die Colosseum af gesien
Die Colosseum is 'n besonderse voorbeeld van argitektuur en ingenieurswese van antieke Rome maar mens kan nie help om te dink aan al die wreedhede wat daar plaas gevind het om die wat dit kon bekostig te vermaak nie! Daar word geskat dat omtrent 'n halfmiljoen mense hier wreed gesterf het tydens die historiese spele. Ek sal eintlik graag nou weer Gladiator wil kyk...
Typewriter
Die "Typewriter" se amptelike naam is Monumento Nazionale a Vittorio Emanuele II en hy is opgerig ter ere van die eerste koning van 'n "verenigde Italie". Die reuse gebou is van wit marmer met vreeslik baie trappe, fonteine en standbeelde. Ons het lekker gelag vir die afgetrede Italiaanse omies wat verwoed op en af begin spring en op hul fluitjies begin blaas as 'n toeris op 'n trappie durf sit vir 'n foto, of hulle arms in die lug opsteek, of vinnig 'n slukkie water vat... of enige iets doen buiten afkyk en voortbeweeg!
Piazza de Navona
Die engele brug na Castello Saint Angelo
Rome snags
Rome kan nogals oorweldigend wees want daar is so baie om te sien dat mens later nie meer als waardeer nie. So ek en Herrie het op die oggend van ons derde dag bietjie gaan stilsit op die sirkel by Piazza del Repubblica en ons was oortuig daarvan dat ons 'n ongeluk sou sien gebeur indien ons 5 minute langer bly sit het want die verkeer in Rome is absolute chaos! Daarom dat ons besluit het om 'n "breuk van ons vakansie te vat" en is na Orivieto in die platteland vir die dag :-)
Daar aangekom is ons met 'n kabelkar van die stasie af teen die berg op na die dorpie toe en welige groen weivelde het ons verwelkom...
Orvieto is: groen lande, nou straatjies, ou huise met wasgoed wat by die vensters uithang, die oulikste speelgoedwinkel met 'n eienaar wat my aan Geppetto van Pinocchio herinner en die mees indrukwekkende kerk wat ek al ooit gesien het!
Nou straatjies van Orvieto
Oulike deurklokkie by een van die woonstelblokke
Wasgoed buite die vensters
Die ou huisies en teeldakke lyk soos iets uit 'n storieboek
Die katedraal in Orivieto het soveel detail op die "facade" dat dit net te veel was vir my om in te neem... Al die kleur wat julle op die foto hier onder sien is mosaiek van klein teeltjies! Selfs die gedraaide pilare moes teeltjie vir teeltjie versier word... Is dit nie net verregaande nie?!
Ek en Herrie het so lekker in hierdie wonderbaarlike dorpie gekuier dat ons besluit het om die laaste trein terug Rome toe te vat. Die limoncello en die vino het al hoe lekkerder geraak en hoe later hoe kwater! Toe ek weer sien, het Hendrik Johannes Hertzog Badenhorst in Hendrico Giovanni Hertzogius Badenhorsti verander en die kelner besluit toe sommer dat hy wildevark moet eet. Ons het juis vroeer die dag so varkie in 'n winkelvenster gesien.
Op 01 April het ek en Herrie ons eerste huweliksherdenking gevier! Dit was wel 'n maand vroeg maar ons het geweet dat ons die eerste naweek in Mei 'n vol huis sou he. Ons het 'n heerlike ontbyt in die son geniet by Piazza del Popolo waarna ons die tuine van Villa Borghese gaan verken het. Ons het in die Borghese tuine verdwaal en Herrie wat soos 'n seuntjie met sy nuwe horlosie gespeel het kondig toe trots aan dat ons 220 grade moet stap om terug by die hotel te kom... ek moes daai ding vir hom aan die begin van die week al gegee het!
Piazza del Popolo
Piazza Siena by Villa Borghese
In die tuine van Villa Borghese
Na 'n kort siesta - die laatnag in Orvieto het sy tol geeis - het ons die pad gevat na 'n restaurant wat Herrie vir ons bespreek het. Ons het al langs Via Appia Antica gestap na die restaurant want dis tot vandag toe die langste reguit pad in Europa (62km) en die eerste gedeelte van hierdie pad is in 312 vC al voltooi! Daar word ook gese dat Jesus en Petrus mekaar op hierdie pad ontmoet het toe Petrus vervolg is. Wat Tripadvisor nie vir ons gese het nie, is dat verkeer op Via Appia Antica 'n nagmerrie is en daar geen padjie vir voetgangers is nie. Herrie het bloed gesweet om ons in een stuk by die restaurant te kry!
Ons het by Hostaria Antica Roma gaan eet en ek sal dit verseker aanbeveel! Die restaurant is in 'n ou monument gelee en in die mure is daar holtes vir kruike met as so jare gelede is dit as 'n "columbary" gebruik. Soos orals in Rome word hierdie ou geboue en ruines as staatseiendom beskou, maar hierdie monument is al in 1724 as wynkelder en in 1796 as restaurant geregistreer daarom mag hulle vandag nog 'n besigheid hier he. Dis die ongelooflike ding van Rome... al die legkaartstukke van wie wanneer regeer het en hoe oud sekere geboue is ensovoorts kan so mooi in mekaar gepas word want ALLES is erens gedokumenteer! Die eienaar van Hostaria Antica Roma, Paulo, kom gesels elke nou en dan by die tafel met jou en hy't 'n storie om te vertel oor meeste van die disse op die menu.
Een snaakse een wat ek wil deel gaan oor tiramisu. Paulo het vertel van 'n ryk ou Italianer wat 'n mooi jong meisie na ete terug gevat het na sy hotelkamer. Erens in die nag het hy na die sjef gaan soek en gese hy het dringend ietsie nodig wat hom energie kan gee en die sjef het besluit om klomp bestanddele wat baie kaloriee bevat bymekaar te gooi en het koffie, room, suiker en mascarpone kaas gemeng. Ek weet glad nie of dit vir die ou man gehelp het nie, maar tiramisu beteken letterlik pick me up!
Ons het die beste vir laaste gehou en wou die Vatikaanstad op ons laaste dag in Rome doen, minwetend dat alle publieke vervoer sou staak. Hoekom wou ons van die busbestuurders en polisie by die geslote metrohekke weet? En hulle antwoord bloot: want dis Vrydag. Ons het al ons opsies oorweeg en besef dat die enigste oplossing sou wees om 'n scooter te huur. Nou 'n toeris op 'n scooter in Rome moet of:
a) baie desperaat wees om van punt A na B te kom, of
b) 'n "death wish" he!
Hier moet ek bieg dat ek saam niemand anders agter op daai fietsie sou klim as saam Hertzog wat jare se ondervinding het nie. En om alles te kroon, moes ek navigator speel met 'n kaart wat ek teen sy rug vasgedruk het - die van julle wat my goed ken sal weet dat ek GEEN sin van rigting het nie!
By die Vatikaanstad aangekom het ons 'n toer gedoen saam met 'n Amerikaanse meisie wat kuns in Rome geswot het en sy het ons baie interessante goed vertel wat ons nie andersins sou weet nie. Niks wat ek hier gaan tik gaan julle kan oortuig om die Vatikaanstad en die Sixtynse Kapel te besoek nie.... al wat ek kan se is dis net so ongelooflik soos wat almal se!
Michaelangelo was 'n beeldhouer, nie 'n sklider nie. Hy't in sy lewe nog nooit 'n "fresco" gedoen nie - dis wanneer daar met waterverf op nat pleister geverf word sodat die verf saam met die sement droog word en is dus 'n kuns op sy eie. Tog het Pous Julius II vir Michaelangelo gevra om die plafon van die Sixtynse Kapel te beskilder en al wou hy nie die werk aanvaar nie agv sy agtergrond as beeldhouer en geskiedenis met hierdie Pous, moes hy maar instem omdat sy lewe daarvan afgehang het. Hy't weke lank op "scaffolding" spandeer en slegs paar ure per nag geslaap en nadat die kunswerk na bietjie meer as 4 jaar voltooi is, het daar so sterk spier onder sy ken ontwikkel omdat hy vir 4 jaar moes op kyk, dat hy vir die res van sy lewe nie weer sy kop kon laat sak tot sy oorspronklike posisie nie!
Ek kan ongelukkig nie foto's wys van die Sixtynse Kapel nie want daar is 'n wag wat soos 'n gramafoonplaat wat vashaak se: "Shhhhhhh.... Noooooo photooooooo"! Ek heg wel vir julle paar ander kiekies aan van die res van die Vatikaanstad en die ongelooflike kunswerke wat hier uitgestal word.
Die gids het ons vertel van hierdie ongelooflike bronsbal wat in die rondte kan draai en al wat die staalman langs my wonder is hoe sterk die "bearings" is!
Hierdie is net 'n stukkie van 'n mosaiek vloer wat 'n hele kamer beslaan. Die ongelooflike is dat hierdie vloer erens anders in Italie gele was en dit het hulle 8 jaar geneem om teeltjie vir teeltjie te skuif en dit oor te le in die Vatikaanstad!
Eindelose gange van fresco's en skilderye waarvoor niemand in besonder erkenning kry nie
Ons besoek aan die Vatikaanstad is afgesluit met die Sint Pieters Basilika waar ek en Herrie die 582 trappies in nou gangetjies uitgeklim het om Rome van bo te aanskou! Die uitsig is pragtig en die klim werd. Dis inspirerend om te dink dat hierdie groot kerk met sy besonderse koepel in die 1500s opgerig is en ook gepas dat die grootste gebou in Rome opgerig is om Hom te eer!
Sint Pieters Basilika
Die koepel vanuit die kerk geneem
Die nou gangetjies en baie trappe in die koepel na bo
Rome van bo gesien
Skryf gou poskaarte in die kerk sodat dit uit die Vatikaanstad gepos kan word
Na 'n middag van kuns en kultuur het ons besluit om ons laaste aand by die Colosseum deur te bring en het vir oulaas gesmul aan gnocchi quattro formaggi.
Ons waag weer ons lewens na die Colosseum toe tydens spitsverkeer
Colosseum snags
Wat 'n onvergeetlike week! Vino, gelato, pasta en pizza was aan die orde van die dag... elke dag! Ons het die gesegde "When in Rome do as the Romans" holrug gery en om een of ander rede was dit net in elke situasie gepas!
Ons het orals in Rome die Italiaanse vlag opgelet wat op grasperke pronk, uit vensters hang, bo-op geboue in die wind wapper... en dis weereens bewys dat hulle 'n baie trotse nasie is.
Vars water uit fonteine orals
En die nou straatjies en gangetjies wat mens op foto's van Italie sien bestaan regtig en lok mens om elke hoek en draai in om die stad verder te verken!
Ek het my hart in Orvieto verloor, en wie weet, ons mag dalk oor paar jaar terug keer... ons het immers 'n muntjie in Fontana di Trevi agtergelaat!
