There is only one thing better than making a new friend, and that is keeping an old one. ~ Elmer G. Letterman.

Kinderlik opgewonde het ek Woensdag 14 September vir Caromien by Schiphol lughawe gewag en toe sy my deur die glas gewaar het sy op en af soos 'n perdjie begin spring! Sy het die vorige week verjaar en daarom het Dion haar vir 'n week vir my gestuur. Dis min wat 1 man 2 vrouens so gelukkig kan maak!

Ons het gou haar tasse by die lughawe gaan bêre en toe op 'n trein na Amsterdam gespring waar ons die dag spandeer het. Ons het onder andere na Leidse Plein, Museum Plein, die Jordaan area, Vondelpark en die rooilig distrik gaan kyk.

Amsterdam! 

House of Bols is onlangs deur Lonely Planet as die top toeriste aantreklikheid in Amsterdam aangewys en ons was in Januarie daar saam met die Van Rooyens en die Van Schouwenburgs en omdat dit soveel pret was het ek en Caromien weer daar besoek gaan aflê. Dis oulik want hulle gebruik al jou sintuie om die smake van hulle produk te waardeer. 

House of Bols

Ek en Herrie het onlangs ons eerste fliek in Rotterdam gesien, "Horrible Bosses". Ek weet nie wat julle van die fliek gedink het nie, maar ons het ons byna doodgelag... Nie oor die fliek so snaaks was nie, maar vir die Hollandse onderskrifte! Hulle gebruik baie woorde wat in Afrikaans vreeslik kras is, in 'n ander konteks en so is die Hollands vir 'boude' of "booty" wat nogals gereeld in die fliek gebruik is, 'n vieslike Afrikaanse woord wat met 'rond' of 'bont' rym! So het ons ook geleer dat die woord 'poen' wat gereeld deur Sonoppers vir byna alles gebruik word, die Hollands is vir die Engelse "moolah", soos in geld. 'n Ander lekker woord wat ons geleer het is dat die Hollands vir 'idioot' of "assh*le" in die fliek, 'klootzak' is :-) Sê dit nie lekker nie?!

By Stout! in Amsterdam het ek en Caromientjie gestop vir koffie en daar vertel ek vir haar van ons fliekervaring en al die nuwe woorde wat ons geleer het. Ek was lekker simpel en vergeet vir 'n oomblik dat die lelike woorde in Afrikaans vir die mense om ons in die restaurant niks beteken nie, en fluister so ewe vir haar die woord vir 'n man se kosbaarste orgaan en sê toe kliphard dat dit in Hollands 'n 'pik' genoem word! Nodeloos om te sê, het al die mans wat om ons gesit het hulle nekke afgedraai en na ons tafel gestaar... Dit was 'n baie blonde oomblik! So van hierdie liggaamsdeel gepraat, ons het ook hierdie jaar geleer dat die Amerikaners daarna as "junk" verwys... ek dink dis baie snaaks!

Stout! 

Terug in Rotterdam het Herrie vir ons lekker gekook en na ete het ons vir Caromien 'n verjaarsdagtert met kersies gegee want dis immers die rede waarom sy in Rotterdam kom kuier het.

Not just a pretty face... 

Die volgende dag het ons R'dam te fiets verken, bitterballen geëet en soos twee apies lekker in die bome van Het Park baljaar... mal-lekker! Oppad terug het Caromien vir 'n oomblik nie op die padjie in die park gekonsentreer nie en as ek nie kliphard "Caromien STOP" geskree het nie, sou sy 'n ou tannie onderstebo gery het! 

Gesellig in Rotterdam!

Ons het die middag saam met Herrie biltong gemaak vir die RWC en 4 dae later kon ons al daarvan eet. Ek't uiteindelik die proses afgeneem sodat ek vir julle kan wys hoe ons boertjies hier in Holland plan maak. Die biltongkas het Herrie mos aan die begin van die jaar gemaak en daar is 'n lig en twee rekenaarwaaiers in en die biltongkerwer wat julle in die foto's sien het Wim Arnold vir ons gemaak as dankie dat hulle in April hier kon kuier en dis regtig die beste patent ooit!

Waar daar 'n wil is, is daar 'n weg!

Die aand het ons saam met Hertzog se klasmaats by die skool gaan kuier en baie bier gedrink want dit was die Sterkte-en-Vaarwel-Kuier van die 6 RSM dames wat Kilimanjaro verlede week gaan aanpak het... kan nie wag om more te hoor hoe hulle gevaar het nie! Ons het ook 'n Afrika foto geneem want vir eens was ons die meerderheidsgroep! Ná die aksie het ons by een van ons gunsteling restaurante - De Hemel op Aarde - gaan eet en nadat ons die huurfietse terug gegee het waag Herrie dit om een van ons voor en die ander een agter op sy Oupa fiets te laai!

Saam ons vriende uit Marokko & Egipte; De Hemel op Aarde; 3 op 1 fiets! 

Vrydagoggend ontwaak ons en Hertzog is so mal soos 'n haas! Ons is steeds onseker oor die oorsaak daarvan maar ek dink die feit dat hy alleen in die gastekamer moes slaap die week sodat ek en Caromien tot in die vroeë oggend ure kon gesels in ons bed, het dalk iets daarmee te doen gehad! Ek is net bly dat nog iemand vir Herrie kon leer ken soos ek hom sien :-)

As mens kyk na die ontbyt wat sy vir hom voorgesit het, 

weet ek eintlik nie wie tussen Herrie en Caromien die lafste was nie! 

Vrydag het Caromien saam met my gaan "werk" - ja, van my "werkie" weet julle nog niks. Ek mag mos tegnies nie met my huidige visa in Holland werk nie en daarom help ek net die afgelope maand, 2x per week, by 'n "Honden Uitlaat Service" uit. Ek en die eienaar laai al die honde by hulle onderskeie huise op, gaan stap vir 'n paar ure saam met hulle op die strand of in die woud of veld en gaan laai hulle dan weer af want hulle eienaars het nie tyd om met hulle te speel nie. Dit klink eenvoudiger as wat dit is want die groep is elke dag anders maar gewoonlik tussen 12 en 16 honde en almal hardloop vrylik rond sonder leibande so ons moet elke nou en dan kyk of almal nog daar is en die wat afgedwaal het gaan soek! Mens word baie vuil en ek is doodmoeg as ek saans by die huis kom, maar dis lekker om weer verantwoordelikheid te hê en die honde is terapeuties, ek mis nogals my Emma hierdie jaar. Ook leer ek baie by Marcus, die man saam met wie ek die honde loop, en dit dwing my om 2x per week 'n paar ure in die natuur te spandeer ongeag of die weer saamspeel! Dit was baie lekker om Caromien ook hierdie deel van my lewe in Rotterdam te wys.

Ik zit hier voor het vensterraam

mij stierlijk te vervelen.

Ik wou dat ik 2 hondjes was

dan kon ik samen spelen!

Die naweek het goed afgeskop met mooi rugby en terwyl Herrie heelmiddag Saterdag by die skool was, het ons 2 by die mark tussen al die antieke dinge gaan snuffel... Caromien het vir haar 'n serpie aangeskaf en het heeldag geglo sy jeuk daarvan :-) en ek het haar laat poffertjes proe. Hertzog en 'n klasmaat het 'n "Whiskey Tasting" vir die aand gereel en ek het vir Caromien aan 2 van my beste maats in Rotterdam voorgestel, Meredith & Arden. Die res van die naweek het ons gesmul aan boerekos, die winkels plat geloop en lekker gelag!

 Bo: Mark, Onder: Whiskey Tasting

Maandag het ons die trein na Bgrrreda - soos die kondukteur dit altyd uitspreek - geneem en daar het ons 'n bootrit om die stad geniet, 'n uitsmijter geëet, 'n kerk besoek en deur die park gewandel.

Breda

Ons volgende bestemming was Kinderdijk, in Lekkerland! Dis die eerste keer gewees wat ek laatmiddag by hierdie windmeule (wat ook 'n UNESCO Herritage Site is) was, en die ervaring is heeltemal anders as gedurende die dag wanneer dit wemel van toeriste. Ons het die skemer verder geniet met 'n glasie wyn saam met Herrie op ons kompleks se dakterras...

Kinderdijk, Lekkerland

Op Caromien se laaste vol dag in Rotterdam het ons weer baie tyd in die stad spandeer en ek het haar na al my gunsteling winkels gevat. Ons het vir Herrie by Hotel New York ontmoet vir middagete - ek het julle mos al vantevore van hierdie restaurant en sy geskiedenis vertel - en is met 'n watertaxi terug huistoe geneem.

Hotel New York

Soos altyd was dit sleg om na 'n lekker week saam te groet maar die trane was eintlik van dankbaarheid toe ons Woensdag totsiens sê! Watter voorreg om my dag tot dag bestaan hierdie jaar met een van my beste maatjies te kon deel. Dankie Dion en Caromien dat julle die kuier moontlik gemaak het, dit was so lekker en wonderlik goed vir my siel!

Die dag nadat Caromientjie terug is SA toe, was ek en Herrie weer oppad: hy na 'n regatta saam met RSM in Italie en ek na die dorpie in Duitsland waar ek in 2005 gewoon het vir 'n troue. Ek het gisteraand eers terug gekom en vertel julle volgende week van ons ervarings die afgelope naweek...

Lekker slaap...

Son en see in Santorini...

Goeie more!

Hierdie nuusbrokkie gaan meer foto's as teks wees want Santorini is absoluut prentjie mooi en daarom gaan prentjies van ons tyd daar 'n baie beter beskrywing wees as my woorde!

Opgewonde ontwaak ons op die 13de Augustus in ons hotel in Athene en voor jy kan sê vakansie is ons aangetrek, gevoer en op die moltrein na Piraeus van waar ons aan boord van 'n ferry Santorini gaan benader!

Kinders van die wind oppad na Santorini!

Ons het nét op die dek gaan sit toe 'n skrefies-ogie voor ons aan 'n eienaardige konkoksie in haar waterbottel begin teug... Herrie: "Watse klomp k@k dryf in hierdie 'drink' van haar?!  Hulle is darem maar 'n ander klomp mense, my bliksem!" Ja, hy het min geslaap!

?!?

Ná 5 ure op die ferry het ons in Santorini arriveer en 'n bus met die kronkelpad op na Fira geneem en toe 'n ander bus na Imerovigli waar ons hotel was.  Die busdrywer van ons 2de bus was vreeslik ongeskik met ons en is sommer dadelik deur 'n ou Griekse man oor die vingers getik!  By ons stop was ons die enigste 2 mense wat wou afklim en moes toe self ons tasse langs die pad van onder uit die bus laai en toe ek sien hoe daai swaar bagasiedeur op Hertzog se rug gaan toe klap begin ek skree!  My waarskuwing was te laat en die deur het hom in elk geval op die rug getref en Herrie het so groot geskrik vir my geskreeu want hy't gedink "die bus gaan my moer toe trap"!  

Aanhoudende laggies van moegheid en verligting wat later aan histerie grens volg en ons bereik die hotel nie 'n minuut te vroeg nie... 'n oase van rus en vrede! 

Min wat mens 'n see uitsig voor EN agter jou het!

Ons huur sommer dieselfde middag al 'n "scooter" vir die res van die week want mens sien orals toeriste op hulle en ons het nogals verstaan hoekom mense hier nie van busry hou nie!

Die eienaar van ons hotel en sy seun het baie goeie voorstelle gehad ten opsigte van restaurante op die eiland en hulle het sommer die vrymoedigheid geneem om vir ons besprekings vir die week te maak en selfs voor te stel wat ons waar moes eet!  So stuur hulle ons toe op ons eerste aand na Oia waar ons 2 van die beste sitplekke by Castro gekry het vanwaar ons die mooi sonsondergang kon kyk en lekker eet terselfde tyd.  

Mooie Oia

Oia is 'n dorpie op die punt van die eiland en bekend vir die mooi sonsondergange...  Mense stroom in hulle hordes na Oia en sit orals op die mure en trappies en wag opgewonde dat die son swaar en lui sak en sodra hy op die horison verdwyn klap almal spontaan hande - want dis wat mens by Oia doen!

Soos miere wag die mense maar die hond het die beste uitsig!

Ná ete het ons bietjie deur Oia gestap en na die mooi verligte straatjies gaan kyk.  Die volmaan het pragtig op die see geglinster...

Oia snags!

Ontbyt die volgende oggend het bestaan uit Griekse jogurt met heuning & neute, vrugte en koek en ons het heerlik buite gesit met die see links en regs van ons...  Voor ons die pad kon vat strand toe het ons gou ons "scooter" gaan ruil vir een met 'n bietjie meer krag en die "red ferrari" vat ons toe na Perissa en Perivolos toe vir die dag.  Dit is die swart strande van die eiland - hier verwys ek nou na die sand - en dis nogals interessant om te sien...  Iets waaraan mens nie vooraf dink nie is dat swart sand vrek warm raak en mens sien 'n ry plakkies sodra die nat sand ophou wat swemmers daar gebêre het!

Swart strande van Perissa & Perivolos

Ons het die grootste gedeelte van die dag by Jojo's spandeer op Karin & Karen se aanbeveling!  Dit is 'n kroeg reg oorkant die strand met 'n groot swembad, gemaklike stoele onder sambrele en lekker "cocktails"... 

Lui lekker swemdag...

Van Perivolos af het ons op ons "red ferrari" gespring terug hotel toe om gou te gaan afspoel en te hoor wat Fred vir ons beplan het vir die aand :-)

On the road again!

Santorini met sy wit en blou huisies wat bo-op die berge, vêr bo die see gebou is, is regtig so pragtig soos al die foto's wat mens van hierdie besonderse plek sien.  Maar, so op die ferrari het ek myself plek plek gevra of ons nie dalk êrens in die Karoo of Gaborone, Botswana is nie?!  Geen plek is ORALS mooi nie en die eiland kry nie baie reën nie, en so kry mens slegs 100m van die strand af dele wat lyk soos die foto's hier onder.

Gabs?!

Vir aandete ry ons na 'n ander punt van die eiland om die son by 'n ligtoring te sien sak - hier klap hulle nie hande nie - en ons gaan eet vars vis wat die middag gevang is by 'n klein familie restaurant.  Die Pa vang vis, die Ma maak dit gaar en die kinders bedien die mense!   Ons eet lekker vis en gebraaide tamatie balle wat hulle spesialiteit is.  Ná ete het ek 'n koppie Griekse koffie bestel en die dogter bring vir my 'n boodskap van haar Ma uit die kombuis: "sorry, no coffee now, too much to fry!" :-)

 Nog 'n heerlike aand in Santorini...

Oppad huistoe van die ander punt van die eiland af, besef ons dat die "red ferrari" 'n paar "malfunctions" het soos Christos sal sê!  Die flikker lig bly aan en moet met die hand geflikker word en die ligte is so swak dat ons maar met die flikker permanent aan ry want sy lig is skerper!  Ons sien 'n paar polisiemanne langs die pad en Herrie sê: "as hulle ons af trek oor ons nie 'n behoorlike lig het nie dan ry ek more hierdie "scooter" reguit in daai Griek se h*l in!"

Wat kry mens as jy vir Herrie sonder 'n "helmet" laat motorfiets ry en 'n bose glimlag met jou kamera vasvang?

'n Mooier weergawe van Beavis!

Die volgende oggend na ontbyt vertrek ons na Amoudi Bay en het nog so lekker gery toe die "red ferrari" skielik stop.  Hertzog stel ondersoek in en die probleem kry vinnig 'n naam: geen petrol!  'n Verbyganger op 'n "scooter" bied aan om vir Herrie na die naaste dorp te neem om petrol te koop terwyl ek agter bly en merk ons staan plek met 'n X!  Die dorp waar Hertzog afgelaai word het geen petrolstasie nie en 'n ander "scooter" handelaar weier om 1.5 liter petrol teen 5x die normale prys te verkoop so toe ek weer sien kom laai Herrie my in 'n taxi op.  Ons ry toe verby TWEE petrolstasies in die ander rigting op soek na 'n bank want ons het wel kontant vir petrol maar nie genoeg vir die taxi nie!  In Fira kry ons 'n bank maar vir die dood nie nog 'n taxi om ons terug te vat na 'n petrolstasie en van daar na die "scooter" nie en soos twee uile op 'n kluit sit ons op 'n sypaadjie hoog bo die pad en eet een pistachio na die ander terwyl ons wag vir 'n taxi om verby te ry...

Uiteindelik word ons opgelaai en met ons liter en 'n half petrol weer by die X afgelaai.  2 Ure en 30 EUR aan taxi fooie later is ons weer oppad na Amoudi bay!  Let wel dat die huur van die "scooter" per dag slegs 18 EUR is!  

Failure to launch!

Die 15de Augustus was Maria-dag, ek't julle mos in "My Big Fat Greek Experience" vertel van die "name day" tradisie wat die Grieke het, en Christos se sussie Mariana, se naam is 'n kombinasie van haar 2 oumas, Maria & Anna.  Ons bel haar toe om 'n "Happy Name Day" toe te wens en Herrie noem haar Annamari :-)  Dis amper soos daai grappie van Theunis en Giel...  Dit was duidelik nie Hertzog se dag nie!

 Amoudi Bay

By Amoudi Bay het ons bietjie op die beton "strandjie" gesit en bak en Herrie het van rotse gaan afspring waarna ons lekker seekat by een van die talle restaurantjies op die water gaan eet het.  Die middag het ons van Amoudi Bay af na 'n wynplaas in die omgewing gegaan en in die wingerde sit en wyn proe terwyl Hertzog met die baba katjies speel.  Die pad van die wynplaas af huistoe was pragtig en ons besluit om die aand op ons balkon te spandeer om die sonsondergang oor die Caldera en ons lekker nuwe wyntjie te waardeer!

Ons het hierdie dag laat uit die blokke gekom maar hy't lieflik uitgedraai!

Die volgende dag het ons besluit om te gaan kyk wat by "Red Beach" aan gaan - so genoem vanweë die rooi sand op die strand.  Dit was 'n snikhete dag en die strand was propvol toeriste gepak en toe die eerste klippie van die krans af rol en langs my handdoek val, was ons weer op die "red ferrari" om ander strande te verken.

Die rooi strand

Orals langs die pad het ons groot strandhuise gesien wat net half gebou en so laat staan is en dis een van die min sigbare tekens gewees dat hierdie land homself in 'n finansiële krisis bevind.

Tekens dat die ekonomie druk

Druiwe word in Santorini verbou maar mens sien nie wingerde soos ons dit ken nie omdat daar baie wind op die eiland is en min reën so die druiwe groei plat teen die grond sodat hulle klam gehou word deur vroeë oggend dou.  Die "wingerde" is sommer orals langs die pad en in die veld!  'n Ander vreemde vars produk hier is tamaties wat so in die dorre land groei.

Druiwe en tamatie boerderye

Ons kry 'n heerlike lêplekkie op 'n stil strand, Vlychada, met die ongelooflikste rotsformasies!

 Vlychada!

Ons het laat middag Firostefani en Imerovigli gaan verken en die dorpies is net so pragtig soos Oia en elke foto lyk soos 'n poskaart!

Firostefani & Imerovigli

Fred het vir ons by sy gunsteling restaurant op die eiland bespreek en presies gesê wat ons moet bestel!  Metaksimus se kos was uit 'n ander wêreld en ons het die soel aand waardeer deur buite onder die maanlig te sit en het later bietjie in die nabygeleë dorpie Pyrgos gaan stap.

Pyrgos & Metaksimus

Op ons laaste dag in Santorini het ons besluit om die vulkaan aan te durf...  swart klippe en berg klim op 'n bloedige dag klink uitdagend genoeg en ek't gelukkig nie dieselfde fout as Gisela gemaak om met griekse-godin-sandale die vulkaan te klim nie!  Ons het van Fira af met 'n mooi hout boot na die vulkaan gevaar en saam met honderde ander toeriste begin klim.  Op en op en op...

'n Soentjie op die piek van die vulkaan

Die vulkaan in Santorini slaap net, hy is nie dood nie!  In 1956 het hy die laaste keer uitgebars en dit kan enige dag weer gebeur maar waarskynlik nie in ons leeftyd nie.  Ons het langs die eiland Palia Kamini in warm, oranje water gaan swem wat 'n duidelike aanduiding is dat daar iets onder die oppervlak aan die kook is...  Die boot het naby die baai anker gegooi en die van ons wat braaf genoeg was het in die see geduik en na die warmer water geswem!

Warmwaterbron by Palia Kamini

Terug in Fira se hawe het ons die tradisionele manier van vervoer gebruik en ons ysterperd vir donkies verruil wat ons al die pad teen die koppie uitgevat het.  Hertzog se donkie was soos 'n resiesperd en al het ons dieselfde tyd onder begin was hy omtrent 20 minute voor my bo!  My donkie was verskriklik steeks en baie stadig en elke keer as ons verby die kleinste spikkel van 'n skadukol beweeg dan het hy gestop om te rus, siestog.  Ou Langoor het op 'n stadium sy kans gevat en sommer by 'n klomp donkies (wat van bo af verby ons gestap het) oppad af om nuwe mense op te laai aangesluit en vir omtrent 50 meter het ek weer af teen die berg beweeg in plaas van op :-)

Ons "red ferrari" vir donkies verruil :-)

Nikolas in Fira het gesorg vir tradisionele musaka en souvlaki op ons borde soos Fred belowe het en ons het 'n laaste draai op 'n verlate strandjie by Exo Gonias gaan maak.  

Soos die rooi son die dag groet, dink ons aan alles wat ons op hierdie ongelooflike eiland gesien en ervaar het en klink vir oulaas ons glasies op Santorini!

Die son groet die dag en ons groet Santorini

In die woorde van Matt Barrett: "I don't think you could go to another planet and be more impressed than you will be when you see Santorini for the first time".  Ek sekondeer!

Ek wil vanoggend skree van borrelende vreugde in my binneste want ek is oppad Schiphol toe om vir Caromien te gaan haal!  Ek waardeer elke dag wat ons in Holland kan spandeer en elke mooi plekkie waarheen ons kan toer verskriklik baie, maar die verlange na die mense van my hart raak maar erger soos die jaar einde se kant toe staan...  En nou stuur Hy vir my vir Caromientjie vir 'n volle week!  Presies hoe dit gekom het dat sy so skielik kom kuier en wat ons als gaan doen terwyl sy hier is vertel ek op 'n ander dag!

Mag julle 'n finominale dag verder hê...

x

My Big Fat Greek Experience!

Kalimera!

Die tweede deel van ons somervakansie het ons in Griekeland spandeer en wat 'n fees was dit nie!  In retrospek is ons ongelooflik bly dat ons destyds toe ons die vakansie beplan het, besluit het om te gaan na waar die son skyn want Rotterdam het regtig na 'n lieflike lente direk oorbeweeg na herfs hierdie jaar.  

Twee nuusbrokkies gelede het ek julle vertel van die eerste deel van ons vakansie in Istanbul, en ons het op die 1ste Augustus nadat ons vir oulaas deur die manne in gebed wakker gesing is op 'n vliegtuig geklim na THESSALONIKI waar ons goeie vriend Christos ons op die lughawe ingewag het.

'n Griekse slaai en 'n koue frappe verwelkom my!

Oppad van die lughawe af vertel Christos ons van 'n groep mense in Thessaloniki wat hulself "the disappointed people" noem, wat as't ware in depressie verval het as gevolg van die ekonomiese krisis waarin Griekeland homself/haarself bevind.  "The disappointed people" wil aan almal wys presies hoe teleurgesteld hulle is en kamp daarom vir weke aaneen op die strand net buite die sentrum van Thessaloniki :-)

Herrie, Christos, sy meisie Athina en ek vertrek dieselfde middag nog na hul strandhuis in Halkidiki waar ons die volgende paar dae sou spandeer.  Die kar was nog nie eers afgeskakel nie toe Christos se Pa in sy kortbroek uitgehardloop kom om te sê dat die kos amper reg is, ons moet net so 10 minute wag!  Ons is lanklaas so hartlik êrens ontvang en dit was baie duidelik dat Ma Sula en Pa Nikos al ure besig is met die voorbereiding en dat lekker eet hoog op die Grieke se prioriteitslys is!  Ons het aangesit vir 'n feesmaal en as ek weer sien is Nikos langs my om nog 'n stukkie vleis in my bord te laai of my glas op te top en ek het selfs op 'n stadium uit 2 glase gedrink!  Bees, vark, lam, musakka, aartappels, slaaie, kase... noem maar op. Vir nagereg was daar onder andere 'n spesialiteit uit Thessaloniki op die spyskaart, trigonopanoramatos (foto).

Lekker bederf...

Christos se sussies, Mariana & Asteria, asook hul buurman Dinos en sy familie het lekker saam gekuier die aand en almal praat gelyk en voer jou heeltyd, nog en nog!  Die hele opset het my baie herinner aan My Big Fat Greek Wedding en ek het gewag dat Pa Nikos die Windex nader bring vir die uitslag op my bors wat ek in Istanbul opgedoen het :-D

Ons saam met die Bolmati gesin en Dinos se seuntjie

Halkidiki bestaan uit 3 bene en die strandhuis waar ons gekuier het was op die middelste been, by Agios Niolaos.  Mariana het vir die naweek saam met ons agtergebly toe hul ouers ná ete Vrydagaand terug is na hul huis in Thessaloniki en die 5 van ons is Saterdag na Manassu - 'n mooi strand waar jy 'n plekkie op die sand vooraf moet bespreek!  Almal op die strand was Grieks en so mooi bruin & gespierd en ek en Herrie het soos 'n seer oog uitgestaan.  Ons het vinnig tot die gevolgtrekking gekom dat Manassu soos die Clifton van Thessaloniki is!

'n Dag op die strand by Manassu

Die aand het almal net van die strand af op geskuif na die kroeg gedeelte en daar was 'n "beach party" in elke sin van die woord en ons het tot in die vroëe oggendure tussen al die mooi mense daar gekuier! Vet pret!

Al 3 ouens onder regs tussen Christos en Hertzog se naam is Dimitri!

Sondag het ons op 2 verskillende strande spandeer, eers Kavourotripes wat die hoogtepunt van die dag was en toe Kriaritsi wat steeds baie ongerep maar meer soos strande in SA is.Kavourotripes is 'n klein, idiliese strandjie wat tussen rotse geleë is en ons het vir ons 'n private plekkie uitgesoek waar ons die rotse en 'n stukkie see vir onsself gehad het...

Kavourotripes

Ek, Athina, Mariana, Christos & Hertzog

Christos se ouers en jonger sussie het die aand weer in Halkidiki saam met ons kom kuier en ons vier Asteria se "name day", elke Griek het een en Christos se "name day" is met Kersfees.Nadat ons koek geëet het ter viering van Asteria se naam - wat ster beteken - het die manne die see ingevaar met 'n "jetski" en ons het later gaan uiteet by die Bolmatis se gunsteling restaurant, Ntina.  Nog iets interessant wat ons geleer het van Griekse name is dat mens Christos of Nikos ens. sê as jy van hulle praat maar as mens hulle direk aanspreek is dit sonder die "s", met ander woorde Christo of Niko.

Op ons laaste dag in Halkidiki het ons 'n boot gehuur en die see ingevaar en as jy 'n lekker swemplek sien word die anker eenvoudig uitgegooi en ons spandeer 'n paar minute daar - ongelooflike helder water en mooi strande! 

Kristalhelder water van die see...

Ons het lekker vars seekos geëet en lui aan ouzo op ys geteug by 'n restaurant op die strand voordat ons die boot terug gevat het en in die kar gespring het terug na Thessaloniki.  Oppad terug moes ons wag vir 'n trop bokke om die pad te kruis soos in Afrika en het verder deur klein dorpies deur gevleg met die wind in ons hare en die klanke van Manos Hatzidakis in ons ore...

Nog 'n "lingering lunch"!

Die volgende paar dae het ons in Thessaloniki spandeer in Mariana se woonstel wat vir die week weer by haar ouers ingetrek het sodat ons 'n blyplekkie het, dierbaar!  Een van Herrie en Christos se klasmaats, Naoto uit Japan, het 2 nagte saam met my en Herrie in die woonstel gebly en ons het op ons eerste aand in Thessaloniki al langs die promenade afgestap en straatartiesten wat ongelooflike toertjies uitoefen bewonder.  Oppad terug het ons spookasem gekoop en geleer dat die Griekse woord vir dit "ouma se hare" is, en het weer opnuut besef hoe beskrywend Afrikaans is!

Thessaloniki: Promenade en "White tower"

Ek en Herrie het onsself toeris gehou in Thessaloniki en het verskeie monumente en kerke besoek oor die volgende 3 dae.  Die "White Tower" in die foto hierbo word gesien as die simbool van Thessaloniki en is 'n fort van die 15de eeu n.C.  Almal in die winkels "yasas" ons voor en agter want dis hoe die Grieke groet en dit beteken "health to you", maar dit het ons lank gevat om gewoond te raak en nie te skrik elke keer as jy iemand dit hoor sê nie!  Nog iets vreemds wat ons agtergekom het is dat al die mans in die stad met "moon bags" rondloop :-)  Herrie was een oggend saam met Christos na hul fabriek en het ook 'n draai by 'n staalfabriek gemaak - dis waar ons op hierdie stadium staan ten opsigte van werk volgende jaar, steek voelers uit in alle rigtings!

Thessaloniki: Kerke, uitgrawings, winkels en meer op 'n snikhete dag!

Ons het in Fokas vir Herrie gaan soek vir skoene en het seker 15 minute gesoek na die uitgang van hierdie 6 verdieping winkel wat soos 'n doolhof gebou is...  natuurlik het die aanwysings ons niks gehelp nie want dit was als Grieks vir ons, "pun intended"!  Ons moes dalk beter "fokas" soos ons Afrika maats sal sê :-D  

Thessaloniki is in 316 voor Christus gestig deur Cassander wat die stad na sy vrou vernoem het, en sy was ook 'n half-suster van Alexander the Great.  Die stad het 'n baie ryk geskiedenis en van die kerke wat ons gesien het soos die Agia Sofia en Adios Dimitrios is al 1500 jaar oud!  Die Rotunda (op die foto hierbo heel links in die boonste ry) is die oudste monument in Thessaloniki en was al 'n Romeinse grafkelder, toe 'n Christelike kerk en later 'n moskeë en die mure is 20 voet breed!  Orals in die stad sien mens ou kerke tussen moderne geboue en woonstelblokke pronk soos in die foto's hier onder.

Oud en nuut

In die buurt waar ons in Mariana se woonstel gebly het is daar 'n kafee net vir oumense en elke keer as ons daar verby stap het ons die oupas op die sypaadjie sien sit!

Kafee vir die oudiere, te oulik!

Op ons laaste dag in Thessaloniki is ek en Herrie op 'n verkenningstog die bulte uit na die ou stadsmuur waarvan 3 van die oorspronklike 7 km nog staan.  Hoe bou mens 'n muur van tussen 8.3 en 10.5 meter hoog in die 4de eeu n.C?!  In die verte het ons ook die St. Paul kerk gesien waar Paulus destyds in die grot weggekruip het en daar later 'n kerk gebou is.  Orals in die oudste deel van die stad is daar skielik trappies wat nou straatjies met mekaar verbind en ons bevind onsself in 'n ander wêreld... 'n sprokieswêreld!

Ou muur en trappies orals in die ou stad

Christos en Athina kom laai ons 'n laaste keer op vir aandete en drankies saam met Sucrati en Maria by 'n "trendy" kroeg by die see.  Ek't vir Christos 'n kaartjie met 'n ope uitnodiging vir etes by ons woonstel in Rotterdam gegee en maak nie saak hoeveel keer hy hier inklok nie, ons gaan nooit genoeg kan dankie sê vir die wonderlike week in sy tuisdorp nie!

Laaste aand in Thessaloniki...

Vrydagoggend het ons op 'n vliegtuig geklim na ATHENE waar ons net een aand oorgeslaap het en het dus 'n vol dag beplan!  In Athene aangekom het ons gou ons tasse by die hotel gaan aflaai en is dadelik na die Presidensiële Paleis om op Gisela se aanbeveling na die "changing of the guards" te gaan kyk, skreeusnaaks!  Mens sien net tone punt en rokkies swaai... maar moenie dat dit jou bedrieg nie, daai mans (of Evzones soos hulle hier bekend staan) is gróót! Ek heg vir julle 'n foto van my langs een van hulle aan dat julle kan sien hoe lank hulle is, asook 'n video van die affêre!

Soldaat by Presidensiële Paleis

Changing of the guards - hahaha!

Nee kyk, Kurt Darren praat waar: "Om so te lyk IS teen die wet"!

Ek en Herrie stap al langs geheimsinnige gangetjies met trappe deur iets wat soos 'n woonbuurt lyk op en op en op na die Akropolis.  Ons besef vinnig dat dit waarskynlik die warmste is wat ons nóg hierdie jaar gekry het en soos die duiwel dit wou hê het nie een van ons 'n hoed gegryp voor ons by die hotel weg is om na die soldate te gaan kyk nie en daar is natuurlik GEEN skadukol bo op die koppie nie!

Pragtige pad op na die Akropolis

Oppad na die Akropolis het ons verby die Odeon van Herodus gestap waar daar steeds jaarliks teater opvoerings gehou word.  Die eerste tempel wat op die Akropolis vir die godin Athena opgerig is, het reeds tydens die 6de eeu voor Christus al op die koppie gepronk!  Die grootste monument op die Akropolis is die Parthenon en ander monumente daar is die Erechteion en die Tempel van Athena Nike.  Al hierdie monumente is tussen 448 em 406 v.C opgerig... ongelooflik dat ons vandag nog daarna kan gaan kyk!  

'n Interessantheid van die Parthenon is dat die kolomme doelbewus nie reguit is nie sodat die monument van 'n afstand af regop vertoon - dat die mens 400 jaar voor die koms van Christus al doelbewuste aanpassings aan tekeninge gemaak het om optiese illusies in ag te neem gaan my verstand te bowe!

Die Akropolis, Athene!

Soos Istanbul katte het, so het Athene honde, groot honde, orals - selfs bo by die Akropolis! Iemand wat ek ken, ken iemand wat vertel het dat die honde in Athene 'n probleem begin raak het tydens die jaar wat "101 Dalmations" in die flieks gewys het want daarna wou almal honde hê en hulle was skielik orals te koop.  So het al die nuwe honde weer babatjies gehad en later toe die mark versadig was moes die regering ingryp.  Hulle het gereel dat alle klein hondjies wat nie huise het nie na parke geneem kon word waar die regering almal gemerk het met 'n "microchip" in die oor en sederdien behoort alle ongewenste honde aan die regering.Hulle word een keer per week deur die stadsraad gevoer maar is spekvet en baie vriendelik en geniet heeldag aandag van toeriste!

Honde van Athene

Ons het die aand 'n vriendin van Hertzog van RSM, Liz, vir ete ontmoet want sy was ook net een aand in Athene en ná ete het ons gou na die verligte Akropolis gaan kyk voor ons ingekruip het na 'n baie veeleisende dag! 

Die Akropolis snags

Na slegs 4 ure se oë toeknyp was ons weer op en oppad na die hawe in Piraeus vanwaar ons 'n ferry na Santorini geneem het.  Ek wou graag nou van Santorini vertel maar ek glo dat julle teen die tyd al moeg gelees is so ek skryf later in die week van 5 onvergeetlike nagte op hierdie wonderlike eiland...

Hertzog het heeldag vandag eksamen gekryf, op 'n Saterdag!  Hulle noem dit 'n "take home exam" en hy kon vanoggend 08h00 die 3 vrae van die internet aflaai en het dan tot vanaand 24h00 om hulle in opstelle van 1200 woorde elk te beantwoord.  Hy is steeds daarmee besig (so halfuur oor voor sy tyd verstreke is) maar sodra hy dit ingedien het gaan ons op ons ysterperde spring want een van ons ander Griekse vriende, Panos, hou vanaand partytjie vir sy verjaarsdag!  So oor 'n paar minute is dit ons en die fietse in die reen... altyd lekker!

Lekker slaap...